.jpg)
Sarajevo? Tja, niet meteen de meest voor de handliggende vakantiebestemming in Europa, hoe dat zo? Mijn reisgezel is een jongen die zijn roots in Sarajevo heeft liggen, en het land tijdens de oorlog van 1991 is ontvlucht, iedere zomer echter keert hij terug naar zijn geboorteland. Zijn verhalen over het multiculturele karakter van Sarajevo (ruim 600.000 inwoners, tientallen kerken, synagogen en moskeeën per vierkante kilometer), het warme, vruchtbare klimaat, het prijskwaliteitsniveau, de relaxte levensstijl en de vriendelijke inborst van de ‘locals’ maakte de keuze makkelijk. Oké, de vertrekdatum staat vast, op maandag 4 augustus springen we in de auto en rijden we het avontuur tegemoet. Op maandag 11 augustus neem ik de vlieger terug op Sarajevo Airport via Ljubljana naar Brussel. Verrekte dure ticket trouwens en lastig te vinden ook, een eerste aanwijzing dat Bosnië toch echt één van de laatste onontgonnen gebieden van Europa is. Reisverzekering afgesloten, paspoort besteld (ID is niet voldoende om Bosnië in te komen), inentingen zijn gelukkig niet vereist. Vriend Ersan gaf me opdracht om maar eens een lijstje te maken van plekken die ik wil zien en activiteiten die ik wil ondernemen. Dat bleek lastiger dan verwacht. De reisbureaus hebben geen informatie, de ANWB geen reisgidsen, ook BOL.com werkt niet mee en de bieb, daar vind je alleen maar een Engelstalige reisgids met veel tekst en enkele zwartwitfoto’s, en daar zit ik dus niet op te wachten. Internet dan maar. Na lang zoeken vind ik zowaar up-to-date informatie en wat blijkt: reizigers zijn laaiend enthousiast. De natuur, klimaat en mentaliteit van de lokale bevolking worden keer op keer geroemd. Ook het prijskwaliteitsniveau en de elegante Bosnische schonen worden als een pre gezien, Bosnia here I come!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten