donderdag 28 augustus 2008
Linktip: divewear.nl
Deze keer als linktip nou eens geen sales promotions, maar een online shop: de site van Divewear. Via deze overzichtelijke webstek kun je t-shirts, capuchonjacks en stickers bestellen met verschillende originele duikprints. De kwaliteit van de kleding is top en de prijzen zijn uiterst representatief. Bovendien betaal je geen verzendkosten. De prints worden regelmatig gewijzigd en heb je een eigen idee voor een print dan staat Divewear daar open voor. Bang zijn dat je wordt bedot is niet nodig, veilig zakendoen staat namelijk voorop bij Divewear. Niet voor niets mogen ze sinds 2006 het Keurmerk mkbOK voeren. Divewear: www.divewear.nl
zondag 24 augustus 2008
Linktip: bolletje.nl en testbru.nl
Gratis producten proberen, altijd leuk! Haal je ‘ons bent zuunig-hart’ op met de acties van Bolletje en Bru. Probeer Koekjes als Ontbijt en Chips bij de Koffie van Bolletje, bewaar de kassabon en stuur deze met je gegevens (bankrekeningnummer uiteraard niet vergeten ;-) naar de Bolletje geld-terugactie. Aangezien het een antwoordnummer betreft, bespaar je zelfs € 0,44 uit voor een postzegel. De producten zijn te koop bij Jumbo, AH en C1000. Bru Mineraalwater heeft een prestigieuze award gewonnen: de ‘Superior Taste Award’ en wil dit graag met jou vieren. Koop nu maximaal drie flessen Bru met of zonder bubbels, stuur de bon op en ontvang het gehele aankoopbedrag retour. Mooi toch!
Beide acties lopen tot 31 mei 2009.
Bolletje: www.bolletje.nl/probeer-koekjes-als-ontbijt-en-chips-bij-de-koffie-nu-gratis/
Bru: www.testbru.nl
Beide acties lopen tot 31 mei 2009.
Bolletje: www.bolletje.nl/probeer-koekjes-als-ontbijt-en-chips-bij-de-koffie-nu-gratis/
Bru: www.testbru.nl
zaterdag 23 augustus 2008
Special interest: Red Bull Cola en Pure Cofain
Speciaal voor jou geproefd ;-) Zoals ik al eerder schreef ben ik kwantumafnemer van energy drinks en wanneer ik in het buitenland ben zoeken mijn ogen dan ook vaak koelcellen af op zoek naar nieuwe, in Nederland onbekende, producten. In Wenen vond ik er twee: Red Bull Cola en Pure Cofain.
Red Bull Cola
Deze nieuwe drank van Red Bull is een maandje geleden geïntroduceerd in thuisland Oostenrijk en tot dit moment nog nergens anders verkrijgbaar. Het betreft geen combinatie van Red Bull met Coca Cola of Pepsi, maar een nieuwe drank geheel in eigen beheer gebotteld. Speciaal aan dit drankje is dat het samengesteld is uit 100% natuurlijke producten en de ‘pep’ dan ook wordt gehaald door de toevoeging van kolanoten en –bladeren. Dan de smaak. Met pijn in het hart moet ik melden dat mijn merkentrouw hier een grens trekt. Ik vind het drankje absoluut niet te drinken, de smaak komt nog het meeste in de buurt van de goedkope colalolly’s van de Aldi of de Lidl, maar dan in vloeibare vorm. Wat mij betreft mag de introductie in Nederland achterwege blijven, want ik vermoed dat het geen succes zal zijn.
Pure Cofain
Alleen de naam al, de bijna spontane associatie met ‘Pure Cocaïne’. Dit drankje zou in Nederland niet door de Keuringsdienst van Waren komen. De inhoud en de in het oog springende waarschuwing liegen er dan ook niet om! Het drankje bevat 699 mg cafeïne per liter, wat gelijk staat aan het drinken van drie koppen sterke koffie of drie blikjes stuiterdrank. In de waarschuwing word je erop gewezen de vloeistof niet tot je te nemen wanneer je zwanger of diabeticus bent of levercirrose, hartklachten of schildklierstoringen hebt. O ja, het kan ook nervositeit en slaapstoringen veroorzaken…
Dan de smaak. Beetje flauwe, waterige frisdranksmaak met koffieachtige nasmaak. Dit drink je duidelijk niet voor de smaak, maar voor het effect. Wanna try? Check www.cofain.at.
Red Bull Cola
Deze nieuwe drank van Red Bull is een maandje geleden geïntroduceerd in thuisland Oostenrijk en tot dit moment nog nergens anders verkrijgbaar. Het betreft geen combinatie van Red Bull met Coca Cola of Pepsi, maar een nieuwe drank geheel in eigen beheer gebotteld. Speciaal aan dit drankje is dat het samengesteld is uit 100% natuurlijke producten en de ‘pep’ dan ook wordt gehaald door de toevoeging van kolanoten en –bladeren. Dan de smaak. Met pijn in het hart moet ik melden dat mijn merkentrouw hier een grens trekt. Ik vind het drankje absoluut niet te drinken, de smaak komt nog het meeste in de buurt van de goedkope colalolly’s van de Aldi of de Lidl, maar dan in vloeibare vorm. Wat mij betreft mag de introductie in Nederland achterwege blijven, want ik vermoed dat het geen succes zal zijn.
Pure Cofain
Alleen de naam al, de bijna spontane associatie met ‘Pure Cocaïne’. Dit drankje zou in Nederland niet door de Keuringsdienst van Waren komen. De inhoud en de in het oog springende waarschuwing liegen er dan ook niet om! Het drankje bevat 699 mg cafeïne per liter, wat gelijk staat aan het drinken van drie koppen sterke koffie of drie blikjes stuiterdrank. In de waarschuwing word je erop gewezen de vloeistof niet tot je te nemen wanneer je zwanger of diabeticus bent of levercirrose, hartklachten of schildklierstoringen hebt. O ja, het kan ook nervositeit en slaapstoringen veroorzaken…
Dan de smaak. Beetje flauwe, waterige frisdranksmaak met koffieachtige nasmaak. Dit drink je duidelijk niet voor de smaak, maar voor het effect. Wanna try? Check www.cofain.at.
donderdag 21 augustus 2008
Boekbespreking
Titel: De kabbalist
Ondertitel: Het levensechte verhaal van Chaim Vital, de man die de geheimen van de Bijbel onthulde.
Auteur: G. Kimpen
ISBN 9029563613
In 2006 verscheen De kabbalist van de hand van de Vlaamse schrijver Geert Kimpen. De uitgifte van deze ‘realistische’ roman viel min of meer gelijk met de hype rondom de mystieke Joodse leer. Met name Madonna heeft zich als vurig aanhanger en uithangbord van de kabbala geprofileerd en in haar kielzog waren al spoedig andere Hollywood-sterren te bewonderen met het wollen rode draadje om de pols, het bewijs van uiterlijk vertoon dat je ‘believer’ bent. Normaal ben ik niet zo’n romanliefhebber, maar deze mystieke roman ging erin als spreekwoordelijke koek. Dit is zo’n boek waar je bij het lezen van de eerste bladzijden wilt weten welk geheim er op de laatste wordt onthuld (verpest het boek nou niet door deze meteen te lezen). Deze mystieke roman is gebaseerd op het levensverhaal van Chaim Vital, die dan ook de hoofdpersoon is. Als rode draad (daar istie weer!) door het verhaal loopt de keuze die hij moet maken tussen ultieme liefde of ultieme wijsheid. Hou je van romans van Paolo Coelho of heb je genoten van de Da Vinci Code (ook al zo’n fictieve roman doorspekt met non-fictieve elementen) dan gaat De kabbalist je zeker bevallen.
Wat is kabbala eigenlijk?
Kabbala betekent ‘ontvangen’. Het is de mystieke, esoterische kant van het Jodendom en zoekt een dieper begrip van de Torah/Bijbel dan zijn letterlijke interpretatie. Volgens de kabbalisten zijn alle antwoorden op de grote vragen van het leven zoals “wie ben ik?”, “waar kom ik vandaan?”, “waarom ben ik hier?” in code te vinden in de Torah. Elke letter in de Bijbel heeft een geheime betekenis, die van generatie op generatie werd doorgegeven. In 1572 schreef Vital deze kennis voor het eerst op in ‘Jip- en Janneketaal’. Tot die tijd was de studie voorbehouden aan getrouwde rabbijnen van boven de veertig.
Wil je meer weten over kabbala dan is de site www.dekabbalist.nl een goede startpagina. Hier vind je meteen ook meer informatie over andere werken van Kimpen. Zo verschijnt er in september 2008 een nieuwe mystieke roman uit zijn pen: De Geheime Newton. Ben benieuwd!
Ondertitel: Het levensechte verhaal van Chaim Vital, de man die de geheimen van de Bijbel onthulde.
Auteur: G. Kimpen
ISBN 9029563613
In 2006 verscheen De kabbalist van de hand van de Vlaamse schrijver Geert Kimpen. De uitgifte van deze ‘realistische’ roman viel min of meer gelijk met de hype rondom de mystieke Joodse leer. Met name Madonna heeft zich als vurig aanhanger en uithangbord van de kabbala geprofileerd en in haar kielzog waren al spoedig andere Hollywood-sterren te bewonderen met het wollen rode draadje om de pols, het bewijs van uiterlijk vertoon dat je ‘believer’ bent. Normaal ben ik niet zo’n romanliefhebber, maar deze mystieke roman ging erin als spreekwoordelijke koek. Dit is zo’n boek waar je bij het lezen van de eerste bladzijden wilt weten welk geheim er op de laatste wordt onthuld (verpest het boek nou niet door deze meteen te lezen). Deze mystieke roman is gebaseerd op het levensverhaal van Chaim Vital, die dan ook de hoofdpersoon is. Als rode draad (daar istie weer!) door het verhaal loopt de keuze die hij moet maken tussen ultieme liefde of ultieme wijsheid. Hou je van romans van Paolo Coelho of heb je genoten van de Da Vinci Code (ook al zo’n fictieve roman doorspekt met non-fictieve elementen) dan gaat De kabbalist je zeker bevallen.
Wat is kabbala eigenlijk?
Kabbala betekent ‘ontvangen’. Het is de mystieke, esoterische kant van het Jodendom en zoekt een dieper begrip van de Torah/Bijbel dan zijn letterlijke interpretatie. Volgens de kabbalisten zijn alle antwoorden op de grote vragen van het leven zoals “wie ben ik?”, “waar kom ik vandaan?”, “waarom ben ik hier?” in code te vinden in de Torah. Elke letter in de Bijbel heeft een geheime betekenis, die van generatie op generatie werd doorgegeven. In 1572 schreef Vital deze kennis voor het eerst op in ‘Jip- en Janneketaal’. Tot die tijd was de studie voorbehouden aan getrouwde rabbijnen van boven de veertig.
Wil je meer weten over kabbala dan is de site www.dekabbalist.nl een goede startpagina. Hier vind je meteen ook meer informatie over andere werken van Kimpen. Zo verschijnt er in september 2008 een nieuwe mystieke roman uit zijn pen: De Geheime Newton. Ben benieuwd!
maandag 18 augustus 2008
Reisverslag en fotoreportage Sarajevo - Bosnië en Herzegovina augustus 2008, deel 2: de reis
Op 10 augustus was het dan zover: ik zou één van de laatste onontdekte gebieden van Europa gaan verkennen. Aangezien de afstand Maastricht-Sarajevo een kleine 2.000 km is, hadden we op voorhand besloten halverwege te overnachten. Hier kwam het grote voordeel van de Bosnische diaspora om de hoek kijken. Door de Balkanoorlog is het Bosnische volk uitgewaaierd over heel Europa. Het is niet ongewoon dat familieleden in Nederland, Zweden, Oostenrijk en Italië wonen. Wij hadden dan ook een slaapadresje in Wenen tot onze beschikking. Als je dan toch in deze barokke wereldstad bent, moet je er ook gebruik van maken. Tjonge jonge wat een stad! Voor de liefhebber van kunst en cultuur betekent deze stad een aanslag op de fotocamera: het ene plein, kerk, fontein, beeld naar het andere. Ook opvallend aan Wenen: het groot aantal vrouwen in zwarte boerka. Wat bleek, Wenen richt zich duidelijk op de rijke Arabische toerist die kwistig zijn olie-euro’s komt spenderen. Vervolgens de reis voortgezet door achtereenvolgens Slovenië, Kroatië met eindbestemming Bosna I Herzegovina. Bij de grensovergang Kroatië-Bosnië (mét nostalgische paspoortcontrole) eindigt ook de autosnelweg. Met uitzondering van 11 km rondom Sarajevo is Bosnië nog autosnelwegloos, iets waar ze overigens hard aan het werken zijn. Bij het binnenrijden van Sarajevo vallen je meteen twee zaken op: je bent in een Europese stad met een islamkarakter en de gevolgen van de Balkanoorlog zijn nog steeds in het straatbeeld aanwezig. Sarajevo is de hoofdstad van Bosnië, heeft ruim 300.000 inwoners en is op te splitsen in twee delen: ‘Stari Grad’ is de oude stadskern met Turkse en Oostenrijkse invloeden, Novi Grad is de ‘nieuwe stad’ gebouwd tijdens het communistische bewind van Tito. Mijn slaapadresje lag aan de rand van de stad, in het communistische gedeelte. Ten tijde van de oorlog vormde deze wijk de frontlinie. Dagelijks werd de buurt bestookt met mortieren afgeschoten vanuit de Servische stellingen in de bergen rondom de stad. Dertien jaar na dato is het merendeel van de flatgebouwen nog niet hersteld! Wat wel hersteld of zelfs helemaal herbouwd is, zijn de moskeeën. Zo is er in de beschadigde wijk een gloednieuwe megagrote moskee verrezen, gesponsord door de koning van Saoedi-Arabië (zie foto boven). Een beetje de wereld op zijn kop, maar goed.
Sarajevo
De oude kern van Sarajevo is uiterst sfeervol. Overal terrasjes, souvenirwinkels en eettentjes. Ook qua cultuur is de stad goed uitgerust, zo vind je per vierkante kilometer tientallen eeuwenoude moskeeën, kerken en synagogen. Sarajevo was dan ook altijd hét voorbeeld van hoe de drie geloofstromingen vredig naast elkaar leefden… Ook apart: vijf keer per dag klinkt uit de vele minaretten de oproep voor het gebed. Vaak zie je dan blanke mannen met lange baard en gesluierde vrouwen zich naar de moskee haasten. Het nachtleven van Sarajevo doet niet onder voor dat van andere grote Europese steden. Je kunt rijkelijk kiezen uit trendy loungetenten, bruine kroegen en discotheken. Een bijkomend voordeel is het gunstige prijsklimaat: in Bosnië is je oude gulden nog echt een euro waard! De valuta is de ‘Konvertibele Mark’. Eén Mark is vijftig eurocent waard, oftewel dezelfde waarde als onze oude gulden. Een flesje Heineken bijvoorbeeld kost drie Mark, een pakje Marlboro vier Mark en een cocktail acht Mark. Entree vragen doen ze nergens en de sluitingstijdenwet wordt met een glimlach tot in de vroege uurtjes opgerekt. En de anti-rookgestapo? Die heeft zich in Bosnië nog nergens laten zien!
Mostar
Mostar op zijn beurt is de hoofdstad van Herzegovina en na Sarajevo de grootste stad van Bosnië (150.000 inwoners). Mostar is als een gouden kroon met de beroemde brug tussen de Bosnische moslimkant en de Kroatische christenkant als de parel erop. Mostar trekt veel toeristen (die je overigens in de rest van Bosnië sporadisch tegenkomt). De na de oorlog in zijn oude luister herstelde brug is oogverblindend, met als toetje geoefende duikers die speciaal voor de toeristen hun dodemansduik wagen in de eronderdoor stromende helderblauwe rivier.
Sarajevo
De oude kern van Sarajevo is uiterst sfeervol. Overal terrasjes, souvenirwinkels en eettentjes. Ook qua cultuur is de stad goed uitgerust, zo vind je per vierkante kilometer tientallen eeuwenoude moskeeën, kerken en synagogen. Sarajevo was dan ook altijd hét voorbeeld van hoe de drie geloofstromingen vredig naast elkaar leefden… Ook apart: vijf keer per dag klinkt uit de vele minaretten de oproep voor het gebed. Vaak zie je dan blanke mannen met lange baard en gesluierde vrouwen zich naar de moskee haasten. Het nachtleven van Sarajevo doet niet onder voor dat van andere grote Europese steden. Je kunt rijkelijk kiezen uit trendy loungetenten, bruine kroegen en discotheken. Een bijkomend voordeel is het gunstige prijsklimaat: in Bosnië is je oude gulden nog echt een euro waard! De valuta is de ‘Konvertibele Mark’. Eén Mark is vijftig eurocent waard, oftewel dezelfde waarde als onze oude gulden. Een flesje Heineken bijvoorbeeld kost drie Mark, een pakje Marlboro vier Mark en een cocktail acht Mark. Entree vragen doen ze nergens en de sluitingstijdenwet wordt met een glimlach tot in de vroege uurtjes opgerekt. En de anti-rookgestapo? Die heeft zich in Bosnië nog nergens laten zien!
Mostar
Mostar op zijn beurt is de hoofdstad van Herzegovina en na Sarajevo de grootste stad van Bosnië (150.000 inwoners). Mostar is als een gouden kroon met de beroemde brug tussen de Bosnische moslimkant en de Kroatische christenkant als de parel erop. Mostar trekt veel toeristen (die je overigens in de rest van Bosnië sporadisch tegenkomt). De na de oorlog in zijn oude luister herstelde brug is oogverblindend, met als toetje geoefende duikers die speciaal voor de toeristen hun dodemansduik wagen in de eronderdoor stromende helderblauwe rivier.
Natuurgebieden
Hetgeen wat me echter het meeste is bijgebleven is de enorme voorraad ongerepte natuur. Ik zou bijna zeggen Oostenrijk in het kwadraat. Overal waar je komt, zie je bergen, bossen, beekjes, rivieren en bronnen (het drinkwater uit de kraan in Sarajevo komt rechtstreeks koel en schoon uit de bergen). Bosnië bezit zelfs het laatste stuk oerbos van Europa. Als gevolg van het gunstige klimaat en de vruchtbare bodem kun je overal langs de weg vers fruit en groenten kopen. Tomaten ter grootte van een honingmeloen, perziken waarvan het sap je langs je bakkes loopt. Op verschillende plekken langs de rivier kweken ze forel, jij wijst hem aan en enkele minuten later ligt hij versgebakken op je bordje. Ik heb een tweetal meren bezocht: Jablaničko jezero en Boračko jezero. Jablaničko jezero ligt centraal tussen Sarajevo en Mostar gelegen. In verschillende dorpjes langs het meer kun je bij de mensen thuis voor weinig geld een eenvoudige kamer huren. Saillant detail: op de bodem van het meer ligt een ondergelopen dorp gelijk Atlantis: Liscici. Boračko jezero ligt ten zuiden van Mostar en trekt veel locals. Het water is schoon en behoorlijk koud ten gevolge van de bron die het meer vormt. Het meest indrukwekkende natuurschoon wat ik heb mogen aanschouwen was echter de watervallen van Kravice (zie foto boven). Zijn de Plitvice-meren dé topattractie van Kroatië, Kravice overtreft ze makkelijk. Met dat verschil dat je bij de Plitvice-meren in een toeristenpolonaise over de bruggetjes loopt en Kravice nog verstoken is van het massatoerisme.
Kortom: Bosnië heeft de avontuurlijk ingestelde toerist veel te bieden: historische steden, een aangenaam klimaat, een authentieke keuken, vriendelijke prijzen, hippe uitgaansgelegenheden, raften, hiking en overdonderende natuur. Voordat je het land bezoekt is het wel aan te raden je goed te verdiepen wat je wilt gaan zien en hoe er te geraken. Zoals gezegd heeft de toerist Bosnië nog niet ontdekt en Bosnië de toerist nog niet. Dit merk je o.a. door het ontbreken van een goede wegbewijzering en de gebrekkige taalbeheersing van de bevolking, iets wat ze overigens ruimschoots compenseren met hun vrijgevige en gastvrije natuur. Bosnië verdient naar mijn mening een kans als vakantieland: Bosnië dat gun je jezelf!
Hetgeen wat me echter het meeste is bijgebleven is de enorme voorraad ongerepte natuur. Ik zou bijna zeggen Oostenrijk in het kwadraat. Overal waar je komt, zie je bergen, bossen, beekjes, rivieren en bronnen (het drinkwater uit de kraan in Sarajevo komt rechtstreeks koel en schoon uit de bergen). Bosnië bezit zelfs het laatste stuk oerbos van Europa. Als gevolg van het gunstige klimaat en de vruchtbare bodem kun je overal langs de weg vers fruit en groenten kopen. Tomaten ter grootte van een honingmeloen, perziken waarvan het sap je langs je bakkes loopt. Op verschillende plekken langs de rivier kweken ze forel, jij wijst hem aan en enkele minuten later ligt hij versgebakken op je bordje. Ik heb een tweetal meren bezocht: Jablaničko jezero en Boračko jezero. Jablaničko jezero ligt centraal tussen Sarajevo en Mostar gelegen. In verschillende dorpjes langs het meer kun je bij de mensen thuis voor weinig geld een eenvoudige kamer huren. Saillant detail: op de bodem van het meer ligt een ondergelopen dorp gelijk Atlantis: Liscici. Boračko jezero ligt ten zuiden van Mostar en trekt veel locals. Het water is schoon en behoorlijk koud ten gevolge van de bron die het meer vormt. Het meest indrukwekkende natuurschoon wat ik heb mogen aanschouwen was echter de watervallen van Kravice (zie foto boven). Zijn de Plitvice-meren dé topattractie van Kroatië, Kravice overtreft ze makkelijk. Met dat verschil dat je bij de Plitvice-meren in een toeristenpolonaise over de bruggetjes loopt en Kravice nog verstoken is van het massatoerisme.
Kortom: Bosnië heeft de avontuurlijk ingestelde toerist veel te bieden: historische steden, een aangenaam klimaat, een authentieke keuken, vriendelijke prijzen, hippe uitgaansgelegenheden, raften, hiking en overdonderende natuur. Voordat je het land bezoekt is het wel aan te raden je goed te verdiepen wat je wilt gaan zien en hoe er te geraken. Zoals gezegd heeft de toerist Bosnië nog niet ontdekt en Bosnië de toerist nog niet. Dit merk je o.a. door het ontbreken van een goede wegbewijzering en de gebrekkige taalbeheersing van de bevolking, iets wat ze overigens ruimschoots compenseren met hun vrijgevige en gastvrije natuur. Bosnië verdient naar mijn mening een kans als vakantieland: Bosnië dat gun je jezelf!
vrijdag 15 augustus 2008
Special interest: dé sigaar der sigaren
Onder het mom van ‘je moet alles in deze wereld één keer geprobeerd hebben’ (nou ja, alles? Dan toch wel graag wat ik zelf kies...) heb ik de koning(in) onder de sigaren gerookt: de Cohiba Siglo 3.
“Nooit roken tot het bittere einde”, was getekend sigarenboer Wim Otten. Hebben we hier meteen de etymologische verklaring van ‘tot het bittere eind’ te pakken? De heer Otten was toch wel een beetje bezorgd dat een onervaren sigarenroker als ik meteen overging tot het zware geschut. “Zorg dat je voor het roken goed gegeten hebt zodat je een stevige bodem hebt, drink geen of weinig alcohol en rook hem niet verder dan driekwart op”, luidde zijn welgemeende advies. De Cohiba Siglo 3 is precies 15,5 cm lang (Toeval? Toch eens aan miss Lewinsky vragen ;-) en kost €14,- per stuk. Als je roken niet gewoon bent, boek dan op voorhand een enkeltje watercloset, want ook al rook je sigaren niet over de longen je krijgt toch via je mond en tong een behoorlijk shot nicotine in je bloedbaan. Sigaar heeft een vol aroma, is redelijk zacht van smaak en als je er de tijd voor neemt staat hij garant voor 90 minuten lang lurken. De ervaring? Mwah. Zeker niet onaardig, maar wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar.
Cohiba
De naam Cohiba is afgeleid van een inheems Cubaans woord voor tabak. De Cohiba werd oorspronkelijk sinds 1966 alleen gefabriceerd voor Fidel Castro en hooggeplaatste partijfunctionarissen. Sinds 1982 is het merk ook voor burgers en buitenlui te koop. Bij het vervaardigen van de Cohiba-sigaar wordt een zeer bijzondere tabakssoort gebruikt die slechts groeit op enkele tabaksplantages in het gebied Vuelta Abain, in de provincie Pinar del Rio. Het unieke van Cohiba-sigaren is dat de bladeren van het binnengoed een derde fermentatie ondergaan in houten tonnen, wat de volle smaak ten goede komt. Iedere Cohiba is een zogenaamde ‘tripa larga, totalamento a mano’: longfiller helemaal handgemaakt.
Longfiller
Longvuller? Neen. De naam laat zich verklaren door de manier waarop de sigaar is gemaakt en waaruit hij is samengesteld. In tegenstelling tot de shortfiller (een melange van gesneden tabakssoorten) bestaat de longfiller uit gehele bladeren. Longfillers worden geheel met de hand gemaakt. Juist door de verwerking van grote stukken tabaksblad is er geen machine die dit kan. Longfillers branden veel langzamer, zijn mild van smaak en smaken minder ‘droog’. Na de vervaardiging worden de sigaren in cederhouten kasten opgeslagen, totdat ze het optimale aroma hebben bereikt. Dit verklaart dan ook waarom ze een stuk duurder zijn dan de ‘standaard’ sigaar.
“Nooit roken tot het bittere einde”, was getekend sigarenboer Wim Otten. Hebben we hier meteen de etymologische verklaring van ‘tot het bittere eind’ te pakken? De heer Otten was toch wel een beetje bezorgd dat een onervaren sigarenroker als ik meteen overging tot het zware geschut. “Zorg dat je voor het roken goed gegeten hebt zodat je een stevige bodem hebt, drink geen of weinig alcohol en rook hem niet verder dan driekwart op”, luidde zijn welgemeende advies. De Cohiba Siglo 3 is precies 15,5 cm lang (Toeval? Toch eens aan miss Lewinsky vragen ;-) en kost €14,- per stuk. Als je roken niet gewoon bent, boek dan op voorhand een enkeltje watercloset, want ook al rook je sigaren niet over de longen je krijgt toch via je mond en tong een behoorlijk shot nicotine in je bloedbaan. Sigaar heeft een vol aroma, is redelijk zacht van smaak en als je er de tijd voor neemt staat hij garant voor 90 minuten lang lurken. De ervaring? Mwah. Zeker niet onaardig, maar wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar.
Cohiba
De naam Cohiba is afgeleid van een inheems Cubaans woord voor tabak. De Cohiba werd oorspronkelijk sinds 1966 alleen gefabriceerd voor Fidel Castro en hooggeplaatste partijfunctionarissen. Sinds 1982 is het merk ook voor burgers en buitenlui te koop. Bij het vervaardigen van de Cohiba-sigaar wordt een zeer bijzondere tabakssoort gebruikt die slechts groeit op enkele tabaksplantages in het gebied Vuelta Abain, in de provincie Pinar del Rio. Het unieke van Cohiba-sigaren is dat de bladeren van het binnengoed een derde fermentatie ondergaan in houten tonnen, wat de volle smaak ten goede komt. Iedere Cohiba is een zogenaamde ‘tripa larga, totalamento a mano’: longfiller helemaal handgemaakt.
Longfiller
Longvuller? Neen. De naam laat zich verklaren door de manier waarop de sigaar is gemaakt en waaruit hij is samengesteld. In tegenstelling tot de shortfiller (een melange van gesneden tabakssoorten) bestaat de longfiller uit gehele bladeren. Longfillers worden geheel met de hand gemaakt. Juist door de verwerking van grote stukken tabaksblad is er geen machine die dit kan. Longfillers branden veel langzamer, zijn mild van smaak en smaken minder ‘droog’. Na de vervaardiging worden de sigaren in cederhouten kasten opgeslagen, totdat ze het optimale aroma hebben bereikt. Dit verklaart dan ook waarom ze een stuk duurder zijn dan de ‘standaard’ sigaar.
donderdag 14 augustus 2008
CD–recensie ‘Drop of d’r oonder’- Pikkatrillaz - 2008
Eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat ik vóór deze cd niet bekend was met het werk van de dialecthoppers oet Mestreech. In de vooraankondiging had ik al vermeld dat ik ‘sjevraoje’ had bij het beluisteren van de cd en nu ik de muziek en teksten wat dieper op me heb laten inwerken vertoont mijn huid nog steeds gelijkenissen met een kale kippenkont: dit is echt een topper! Eigenlijk is de cd verplichte kost voor iedere rechtgeaarde Sjeng en/of liefhebber van hiphop. ‘Drop of d’r oonder’ verdient een plaatsje tussen je collectie cd’s van Andre Rieu, Erwin Brepoels, Benny Neyman, Run DMC, Osdorp Posse en Dr. Dre. De vijf rappers getuigen van talent, muzikaliteit en originaliteit. Je ligt werkelijk in een deuk bij de herkenbare ‘Mestreechse slang’. De teksten zijn doorspekt met humor en een realistische kijk op het leven. Een gezonde dosis zelfspot ontbreekt ook niet, samen met de originele samples vormt het een meesterwerkje. De cd bevat 14 nummers met een totale speelduur van 54.45 minuten. En dat voor het sympathieke bedrag van €15,-. Waar wacht je nog op? Haast je naar Van Leest of bestel hem via info@pikkatrillaz.nl. Ik zal enkele nummers die ik eruit vind springen eens nader ontleden.
Volksfigure: het meest toegankelijke en hitgevoelige nummer waarin de Pikkatrillaz zich afvragen waar toch die volksfiguren van vroeger gebleven zijn. Soms weggepoetst door het ‘Sjiek en Sjoen-beleid’ van de gemeente? Kicken ook die ‘Appelleseenewals’ van Vroegop geüpdatet terug te horen.
Ederein heet ziene eige Ingel: in dit nummer geven de gasten je een kijkje in hun leven en de daarbij behorende hindernissen: “Iedereen heeft een engel, geef het nog niet op. Die schiet je te hulp, helpt je er bovenop”. En dan in het ‘Sjengs’ natuurlijk ;-)
Aw buurte aander tije: mijn absolute favoriet! Toptekst, scherp en maatschappelijk geëngageerd, de afwisseling met de lieflijke sample van Johnny Blenco, is subliem. Dit nummer is het bewijs van de volwassenheid van de Pikkatrillaz als rap-act.
Wieniehorewilmoemavoele: what the f*ck? Rotterdam Terror Corps meets ‘Drop it like it’s hot’? Nummer ligt lekker in het gehoor en heeft absoluut hitpotentie. Gewaagd ook die ‘snuifgeluiden’ als intro. “Ghettosterren? Joa in mien roet!”
Volksfigure: het meest toegankelijke en hitgevoelige nummer waarin de Pikkatrillaz zich afvragen waar toch die volksfiguren van vroeger gebleven zijn. Soms weggepoetst door het ‘Sjiek en Sjoen-beleid’ van de gemeente? Kicken ook die ‘Appelleseenewals’ van Vroegop geüpdatet terug te horen.
Ederein heet ziene eige Ingel: in dit nummer geven de gasten je een kijkje in hun leven en de daarbij behorende hindernissen: “Iedereen heeft een engel, geef het nog niet op. Die schiet je te hulp, helpt je er bovenop”. En dan in het ‘Sjengs’ natuurlijk ;-)
Aw buurte aander tije: mijn absolute favoriet! Toptekst, scherp en maatschappelijk geëngageerd, de afwisseling met de lieflijke sample van Johnny Blenco, is subliem. Dit nummer is het bewijs van de volwassenheid van de Pikkatrillaz als rap-act.
Wieniehorewilmoemavoele: what the f*ck? Rotterdam Terror Corps meets ‘Drop it like it’s hot’? Nummer ligt lekker in het gehoor en heeft absoluut hitpotentie. Gewaagd ook die ‘snuifgeluiden’ als intro. “Ghettosterren? Joa in mien roet!”
zaterdag 2 augustus 2008
Interview met Pikkatrillar Bas 'Bef' Siersema
Laboratoire Insanité zal vanaf nu geregeld interviews plaatsen met BL’ers (bekende Limburgers). Mensen die iets bij te dragen hebben aan de Limburgse cultuur, mensen die hun beroep of hobby uitvoeren met liefde en passie, kortom mensen die écht iets te vertellen hebben. Degene die de eer heeft de spits af te bijten in deze reeks is Bas ‘Bef’ Siersema, één van de mannen van dialect rapgroep ‘Pikkatrillaz’.
Q Waarschijnlijk voor de duizendste keer, maar nog één keer dan, wat betekent jullie naam?
A Tja, inderdaad is dit de meest gestelde vraag. Het woord an sich heeft geen betekenis, het is een niet bestaand woord. Toen we als groep net begonnen hadden we nog geeneens een naam, tijdens het drukken van onze eerste cd slingerde één van de leden een andere als scheldwoord 'pikketriller' naar zijn hoofd. Dit woord was zo hilarisch dat we besloten het vanaf toen als groepsnaam te gaan gebruiken. Het blijkt trouwens nogal lastig te zijn onze naam goed te spellen en uit te spreken. Zo zijn we wel eens aangekondigd als de Piekatriljas (op zijn Spaans).
Q Als we dan toch met naamsverklaring bezig zijn, hoe verdient iemand de nickname ‘Bef’?
A Laten we het bij de gekuiste versie houden: tijdens mijn middelbare schoolperiode is deze bijnaam spontaan ontstaan. Was het eerst nog ‘Befke’, later werd het ‘Bef’. Toen ik mij begon te interesseren voor graffiti heb ik deze nickname gelijk geadopteerd als ‘tag’ en hem nooit meer afgeworpen.
Q Sinds wanneer bestaan de Pikkatrillaz?
A Wij zijn negen jaar geleden opgericht (1999). Waren we toen nog met 6 leden, de laatste jaren zijn we met zijn vijven. Vijf vrienden uit De Heeg en Malberg die allen de liefde voor muziek deelden en delen. Alleen ik ben nog trouw gebleven aan mijn ‘barrio’ en woon nog in De Heeg, de andere jongens zijn inmiddels elders over Maastricht e.o. uitgevlogen.
Q Wat zie je als jullie grootste succes? Waar ben je het meest trots op?
A Toch in de eerste plaats op het feit dat we als groep al negen jaar samen zijn. In die negen jaar hebben we 9 cd’s uitgebracht. Hoogtepunt muzikaal gezien was toch zeker de ING Oeuvreprijs voor het Limburgse Lied, welke ons in 2003 op een buitenpodium in Venlo werd uitgereikt. ‘Gruuts’ ben ik ook op de gezamenlijke releases met gearriveerde carnavalsgroepen als Ziesjoem, Zoeper, Beppie Kraft, Frans Theunisz en Johnny Blenco. We hebben twee keer de Zoepkoel gedaan (2003 en 2004). In 2004 zijn we herhaaldelijk op radio 3FM gedraaid, we hebben inmiddels al 5 Limbo Top 10-noteringen te pakken, zijn in 2005 drie maal op de nationale tv geweest en in datzelfde jaar heeft Claudia de Breij ons de VARA Live song for Bush Award uitgereikt (n.a.v. Bush’ bezoek aan begraafplaats Margraten, waar wij overigens als enige een ‘tegenlied’ hadden ingezonden). In 2006 hebben we door Nederland getourd met de Osdorp Posse en gespeeld tijdens het 20-jarig jubileumconcert van Rowwen Hèze, waarvoor we speciaal hun nummer ‘Lucht’ hadden vertaald naar het nummer ‘Loch’. Trots vult ook mijn hart wanneer ik aan ons laatste ‘kindje’ denk: Drop of d’r Oonder, verreweg het beste wat we ooit hebben gereleast.
Q Hoeveel optreden per jaar hebben jullie en waar overal?
A Rond de 50 à 60 optreden. Je komt ons in heel Limburg tegen.
Q Hoe zijn jullie te boeken?
A Aangezien wij self supporting zijn kun je ons rechtstreeks boeken via onze website. Een standaard set duurt ongeveer 30 à 40 minuten en kost € 250,- (en een kratje bier ;-).
Q Waar zijn jullie op korte termijn te bewonderen?
A Volgende week (week 32) zijn we live te bewonderen op L1 en TV Hasselt, enkele dagen later geven we een show weg op Knastercross te Geulle.
Q Waar is jullie nieuwe full lenght cd ‘Drop of d’r Oonder’ te koop?
A De cd-release was op 9 mei jongstleden, vanaf juni is de cd te koop bij Van Leest (in heel Limburg), bij Muziekland (winkelcentrum Brusselse Poort), natuurlijk via onze website en tijdens concerten. De cd kost € 15,- (via de site www.myspace.com/debeatshop kun je nu profiteren van de speciale zomeraanbieding: T-shirt + cd voor € 20,-, i.p.v. normale prijs € 27,-). Onze platenmaatschappij RE Music is op dit moment nog in onderhandeling met de Free Record Shop en Media Markt om ook daar onze cd in de schappen te krijgen).
Q Wat verwachten jullie van de nieuwe cd en vanwaar die enigszins fatalistische titel?
A We hebben veel tijd, creativiteit en energie in onze laatste cd gestoken. Iets wat zich ook duidelijk laat horen. We hebben een promotie- en distributiedeal met RE Music waardoor we bij een veel breder publiek onder de aandacht worden gebracht. Deze aandacht creëert een enorme spin off. We zijn ervan overtuigd de reguliere oplage van 500 cd’s te zullen overstijgen. ‘Drop of d’r Oonder’ is niet zomaar een lukraak gekozen titel. Deze cd is een testcase voor onszelf. Kunnen we een divisie hoger gaan spelen, gaan de middelgrootte en grootte zalen in het clubcircuit ons nu boeken?. Op deze vragen moet deze cd antwoord gaan geven. Bovenal blijven we een vriendenclub en blijft plezier in wat we doen het allerbelangrijkste. Zo vieren we volgend jaar ons tweede lustrum.
Q Gaan jullie de lege plek die Zoeper heeft achtergelaten innemen?
A Nee, dat denk ik niet. Wij zijn geen carnavalsact pur sang. Wij hebben als dialecthop-act een eigen plek verworven. Feit is wel dat wij carnaval een warm hart toedragen.
Q Hebben jullie last van ‘copycats’, acts die jullie na-apen?
A Nee, daar hebben we geen last van. Het is natuurlijk wel duidelijk dat verschillende ‘nieuwe sterren aan de horizon’ zwaar door ons geïnspireerd zijn. Ik noem dan als voorbeelden Rebzjie en Sjengremixes. Een groep waar wij zelf veel van verwachten is Flexxfit.
Q De discussie over het al dan niet een bedreiging voor de platenindustrie zijnde online services zoals LimeWire is niet nieuw. Hoe staan jullie hier tegenover?
A Positief! Hoe meer nummers van ons worden gedownload des te beter. Sterker nog, onze vorige cd was geheel gratis via onze website te downloaden. Een service waar wij overigens voor moesten betalen!
Tot zover de vragen. Wat me opviel tijdens het interview was de passie waarmee Bef (en ik neem aan dat dit ook voor de rest van de jongens geldt) over hun muziek sprak. Het feit dat ze werkelijk alles zelf doen (teksten, merchandising, clips, organiseren van festivals zoals Rechtstreeks uit het Zuiden, website) geeft aan dat dit meer dan een hobby is. Hun maatschappelijke geëngageerdheid is sterk ontwikkeld. Ze maken zich oprecht kwaad over de vergrijzing van Maastricht en het ontbreken van een bloeiende popcultuur, iets wat nou net nodig is om de jeugd voor de stad te behouden. Deze vijf gasten met een hart voor de Maastrichtse cultuur en het Maastrichtse volk missen in dezen vaak medewerking van de gemeente. Ze zijn overigens een stichting die zich als doel heeft gesteld: “meer acceptatie van dialectgebruik binnen eigentijdse muziek”. Mooi toch? Niet geld is hun drive, maar passie voor dialecthop.
Q Waarschijnlijk voor de duizendste keer, maar nog één keer dan, wat betekent jullie naam?
A Tja, inderdaad is dit de meest gestelde vraag. Het woord an sich heeft geen betekenis, het is een niet bestaand woord. Toen we als groep net begonnen hadden we nog geeneens een naam, tijdens het drukken van onze eerste cd slingerde één van de leden een andere als scheldwoord 'pikketriller' naar zijn hoofd. Dit woord was zo hilarisch dat we besloten het vanaf toen als groepsnaam te gaan gebruiken. Het blijkt trouwens nogal lastig te zijn onze naam goed te spellen en uit te spreken. Zo zijn we wel eens aangekondigd als de Piekatriljas (op zijn Spaans).
Q Als we dan toch met naamsverklaring bezig zijn, hoe verdient iemand de nickname ‘Bef’?
A Laten we het bij de gekuiste versie houden: tijdens mijn middelbare schoolperiode is deze bijnaam spontaan ontstaan. Was het eerst nog ‘Befke’, later werd het ‘Bef’. Toen ik mij begon te interesseren voor graffiti heb ik deze nickname gelijk geadopteerd als ‘tag’ en hem nooit meer afgeworpen.
Q Sinds wanneer bestaan de Pikkatrillaz?
A Wij zijn negen jaar geleden opgericht (1999). Waren we toen nog met 6 leden, de laatste jaren zijn we met zijn vijven. Vijf vrienden uit De Heeg en Malberg die allen de liefde voor muziek deelden en delen. Alleen ik ben nog trouw gebleven aan mijn ‘barrio’ en woon nog in De Heeg, de andere jongens zijn inmiddels elders over Maastricht e.o. uitgevlogen.
Q Wat zie je als jullie grootste succes? Waar ben je het meest trots op?
A Toch in de eerste plaats op het feit dat we als groep al negen jaar samen zijn. In die negen jaar hebben we 9 cd’s uitgebracht. Hoogtepunt muzikaal gezien was toch zeker de ING Oeuvreprijs voor het Limburgse Lied, welke ons in 2003 op een buitenpodium in Venlo werd uitgereikt. ‘Gruuts’ ben ik ook op de gezamenlijke releases met gearriveerde carnavalsgroepen als Ziesjoem, Zoeper, Beppie Kraft, Frans Theunisz en Johnny Blenco. We hebben twee keer de Zoepkoel gedaan (2003 en 2004). In 2004 zijn we herhaaldelijk op radio 3FM gedraaid, we hebben inmiddels al 5 Limbo Top 10-noteringen te pakken, zijn in 2005 drie maal op de nationale tv geweest en in datzelfde jaar heeft Claudia de Breij ons de VARA Live song for Bush Award uitgereikt (n.a.v. Bush’ bezoek aan begraafplaats Margraten, waar wij overigens als enige een ‘tegenlied’ hadden ingezonden). In 2006 hebben we door Nederland getourd met de Osdorp Posse en gespeeld tijdens het 20-jarig jubileumconcert van Rowwen Hèze, waarvoor we speciaal hun nummer ‘Lucht’ hadden vertaald naar het nummer ‘Loch’. Trots vult ook mijn hart wanneer ik aan ons laatste ‘kindje’ denk: Drop of d’r Oonder, verreweg het beste wat we ooit hebben gereleast.
Q Hoeveel optreden per jaar hebben jullie en waar overal?
A Rond de 50 à 60 optreden. Je komt ons in heel Limburg tegen.
Q Hoe zijn jullie te boeken?
A Aangezien wij self supporting zijn kun je ons rechtstreeks boeken via onze website. Een standaard set duurt ongeveer 30 à 40 minuten en kost € 250,- (en een kratje bier ;-).
Q Waar zijn jullie op korte termijn te bewonderen?
A Volgende week (week 32) zijn we live te bewonderen op L1 en TV Hasselt, enkele dagen later geven we een show weg op Knastercross te Geulle.
Q Waar is jullie nieuwe full lenght cd ‘Drop of d’r Oonder’ te koop?
A De cd-release was op 9 mei jongstleden, vanaf juni is de cd te koop bij Van Leest (in heel Limburg), bij Muziekland (winkelcentrum Brusselse Poort), natuurlijk via onze website en tijdens concerten. De cd kost € 15,- (via de site www.myspace.com/debeatshop kun je nu profiteren van de speciale zomeraanbieding: T-shirt + cd voor € 20,-, i.p.v. normale prijs € 27,-). Onze platenmaatschappij RE Music is op dit moment nog in onderhandeling met de Free Record Shop en Media Markt om ook daar onze cd in de schappen te krijgen).
Q Wat verwachten jullie van de nieuwe cd en vanwaar die enigszins fatalistische titel?
A We hebben veel tijd, creativiteit en energie in onze laatste cd gestoken. Iets wat zich ook duidelijk laat horen. We hebben een promotie- en distributiedeal met RE Music waardoor we bij een veel breder publiek onder de aandacht worden gebracht. Deze aandacht creëert een enorme spin off. We zijn ervan overtuigd de reguliere oplage van 500 cd’s te zullen overstijgen. ‘Drop of d’r Oonder’ is niet zomaar een lukraak gekozen titel. Deze cd is een testcase voor onszelf. Kunnen we een divisie hoger gaan spelen, gaan de middelgrootte en grootte zalen in het clubcircuit ons nu boeken?. Op deze vragen moet deze cd antwoord gaan geven. Bovenal blijven we een vriendenclub en blijft plezier in wat we doen het allerbelangrijkste. Zo vieren we volgend jaar ons tweede lustrum.
Q Gaan jullie de lege plek die Zoeper heeft achtergelaten innemen?
A Nee, dat denk ik niet. Wij zijn geen carnavalsact pur sang. Wij hebben als dialecthop-act een eigen plek verworven. Feit is wel dat wij carnaval een warm hart toedragen.
Q Hebben jullie last van ‘copycats’, acts die jullie na-apen?
A Nee, daar hebben we geen last van. Het is natuurlijk wel duidelijk dat verschillende ‘nieuwe sterren aan de horizon’ zwaar door ons geïnspireerd zijn. Ik noem dan als voorbeelden Rebzjie en Sjengremixes. Een groep waar wij zelf veel van verwachten is Flexxfit.
Q De discussie over het al dan niet een bedreiging voor de platenindustrie zijnde online services zoals LimeWire is niet nieuw. Hoe staan jullie hier tegenover?
A Positief! Hoe meer nummers van ons worden gedownload des te beter. Sterker nog, onze vorige cd was geheel gratis via onze website te downloaden. Een service waar wij overigens voor moesten betalen!
Tot zover de vragen. Wat me opviel tijdens het interview was de passie waarmee Bef (en ik neem aan dat dit ook voor de rest van de jongens geldt) over hun muziek sprak. Het feit dat ze werkelijk alles zelf doen (teksten, merchandising, clips, organiseren van festivals zoals Rechtstreeks uit het Zuiden, website) geeft aan dat dit meer dan een hobby is. Hun maatschappelijke geëngageerdheid is sterk ontwikkeld. Ze maken zich oprecht kwaad over de vergrijzing van Maastricht en het ontbreken van een bloeiende popcultuur, iets wat nou net nodig is om de jeugd voor de stad te behouden. Deze vijf gasten met een hart voor de Maastrichtse cultuur en het Maastrichtse volk missen in dezen vaak medewerking van de gemeente. Ze zijn overigens een stichting die zich als doel heeft gesteld: “meer acceptatie van dialectgebruik binnen eigentijdse muziek”. Mooi toch? Niet geld is hun drive, maar passie voor dialecthop.
N.B. Op korte termijn volgt hier een recensie van ‘Drop of d’r Oonder’. Laat ik alvast verklappen dat ondergetekende de nodige ‘sjevraoje’ had bij de eerste luistersessie… Kun je niet wachten, check dan eens www.pikkatrillaz.nl.
Abonneren op:
Posts (Atom)