Onder het mom van ‘je moet alles in deze wereld één keer geprobeerd hebben’ (nou ja, alles? Dan toch wel graag wat ik zelf kies...) heb ik de koning(in) onder de sigaren gerookt: de Cohiba Siglo 3.
“Nooit roken tot het bittere einde”, was getekend sigarenboer Wim Otten. Hebben we hier meteen de etymologische verklaring van ‘tot het bittere eind’ te pakken? De heer Otten was toch wel een beetje bezorgd dat een onervaren sigarenroker als ik meteen overging tot het zware geschut. “Zorg dat je voor het roken goed gegeten hebt zodat je een stevige bodem hebt, drink geen of weinig alcohol en rook hem niet verder dan driekwart op”, luidde zijn welgemeende advies. De Cohiba Siglo 3 is precies 15,5 cm lang (Toeval? Toch eens aan miss Lewinsky vragen ;-) en kost €14,- per stuk. Als je roken niet gewoon bent, boek dan op voorhand een enkeltje watercloset, want ook al rook je sigaren niet over de longen je krijgt toch via je mond en tong een behoorlijk shot nicotine in je bloedbaan. Sigaar heeft een vol aroma, is redelijk zacht van smaak en als je er de tijd voor neemt staat hij garant voor 90 minuten lang lurken. De ervaring? Mwah. Zeker niet onaardig, maar wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar.
Cohiba
De naam Cohiba is afgeleid van een inheems Cubaans woord voor tabak. De Cohiba werd oorspronkelijk sinds 1966 alleen gefabriceerd voor Fidel Castro en hooggeplaatste partijfunctionarissen. Sinds 1982 is het merk ook voor burgers en buitenlui te koop. Bij het vervaardigen van de Cohiba-sigaar wordt een zeer bijzondere tabakssoort gebruikt die slechts groeit op enkele tabaksplantages in het gebied Vuelta Abain, in de provincie Pinar del Rio. Het unieke van Cohiba-sigaren is dat de bladeren van het binnengoed een derde fermentatie ondergaan in houten tonnen, wat de volle smaak ten goede komt. Iedere Cohiba is een zogenaamde ‘tripa larga, totalamento a mano’: longfiller helemaal handgemaakt.
Longfiller
Longvuller? Neen. De naam laat zich verklaren door de manier waarop de sigaar is gemaakt en waaruit hij is samengesteld. In tegenstelling tot de shortfiller (een melange van gesneden tabakssoorten) bestaat de longfiller uit gehele bladeren. Longfillers worden geheel met de hand gemaakt. Juist door de verwerking van grote stukken tabaksblad is er geen machine die dit kan. Longfillers branden veel langzamer, zijn mild van smaak en smaken minder ‘droog’. Na de vervaardiging worden de sigaren in cederhouten kasten opgeslagen, totdat ze het optimale aroma hebben bereikt. Dit verklaart dan ook waarom ze een stuk duurder zijn dan de ‘standaard’ sigaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten