Prijswinnend verhaal: Na de vakantie wordt alles anders

Als schrijver in de dop en abonnee van Carp* kon ik de lokroep van hun schrijfwedstrijd niet weerstaan. In juli plaatste Carp* een oproep in hun magazine om een verhaal van maximaal 600 woorden in te sturen met de werktitel 'Na de vakantie wordt alles anders'. Insteek van het verhaal diende het overdenken van je leven/carrière tijdens de zomervakantie te zijn. De beste 25 verhalen zouden worden beloond. De, volgens de redactie van Carp*, beste vijf verhalen zijn inmiddels in uitgave oktober geplaatst. De overige prijswinnaars hebben het boek 'Verlicht in 1 seconde' ontvangen. Afgelopen zaterdag viel het boek op mijn deurmat en werd ik door Carp* gefeliciteerd met mijn prijswinnend verhaal! Hieronder vind je het verhaal terug. Het boekje 'Verlicht in 1 seconde' is trouwens alleraardigst en een boekbespreking volgt spoedig.

Na de vakantie wordt alles anders

Had de titel werkelijk waar niet treffender kunnen kiezen. De afgelopen weken vond ik mezelf terug op één van die tweesprongen die het leven kenmerkt. Mijn tweestrijd? Ligt mijn toekomst in het onderwijs als docent communicatie of ga ik eindelijk doen wat al jaren mijn wens is, namelijk zelfstandig ondernemen als copywriter. Kwam het even goed uit dat ik net nu een vakantie naar Bosnië en Herzegovina had gepland. Niet meteen de meest voor de handliggende vakantiebestemming in Europa, maar wel een vervulling van een langgekoesterde wens. Mijn reisgezellen waren twee vrienden met hun roots in Sarajevo. Tijdens de etnische oorlog zijn ze het land ontvlucht om in Nederland een nieuwe toekomst op te bouwen. Jongens die niet bij hun vluchtig samengeraapte bagage zijn blijven neerzitten, maar een nieuw bestaan hebben opgebouwd als rijschoolhouder en grafisch vormgever. Hun verhalen over het multiculturele karakter van Sarajevo (ruim 300.000 inwoners, tientallen kerken, synagogen en moskeeën per vierkante kilometer), het warme, vruchtbare klimaat, het prijskwaliteitsniveau, de relaxte levensstijl, het ongerepte natuuraanbod en de vriendelijke inborst van de ‘locals’ maakten de keuze makkelijk: Bosnia here I come! In Bosnië bevond ik me letterlijk in een andere wereld en een mentale staat van geschoktheid was het gevolg. Niet alleen waren de tekenen van de oorlog nog volop in het straatbeeld aanwezig, ook de mentaliteit van de Bosniërs was voor mij een eye-opener. Zij leven en werken niet van acht tot vijf, maar van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Huh? Nee, het is niet zo dat zij zich volcontinu het laplazerus werken, integendeel, ze mixen werken en leven. Een vergadering beleggen ze bijvoorbeeld net zo makkelijk op een terrasje. Ze leven niet om te werken, maar werken om te leven zonder echter dat daarbij hun arbeidsethos verminderd. Deze manier van leven sprak me aan; een meer diffuse grens tussen werk en leven. De dingen doen als de tijd er rijp voor is, niet omdat de klok dit aangeeft. Dit was trouwens de eerste tip van mijn reisgenoten bij het oversteken van de Bosnische grens: “Doe je horloge af, we eten als we honger hebben, we slapen als we moe zijn, we werken als werk gedaan moet worden en maken plezier als we geld en tijd hebben.” Nu blijf ik natuurlijk tot in mijn DNA-vezels Nederlander, en Nederlanders plannen graag en overdenken hun acties alvorens er impulsief aan te beginnen. Zo ook ik. Natuurlijk stonden mijn plannen op papier: inschrijven KVK, website en huisstijl ontwerpen, visitekaartjes laten drukken, relaties benaderen, klantenbestand opbouwen en belastingadvies inwinnen. Ik verwacht er veel van, Bosnië heeft me een onbetaalbare les geleerd: doe wat je doet omdat je het graag doet. Doe je best en haal hier genoegen uit. Ik denk dat een mix van de zakelijke Nederlandse mentaliteit met een shot Bosnische ‘joie de vivre’ een ideale mix is om zowel gedreven als zelfrelativerend door het leven en je carrière te gaan. Waarom zorgen maken? Morgen schijnt de zon weer en mocht het regenen, dan trek je je poncho aan. Het resultaat tot nu toe? Laboratoire insanité, copywrite and more. Een krankzinnig laboratorium waar frisse tekstideeën gebotteld worden, helemaal zo gek nog niet.