vrijdag 3 oktober 2008

Wedstrijdverslag Standard Liège – Everton FC

Wanneer: 2 oktober 2008
Waar: Stade Sclessin
Aantal toeschouwers: 30.000 (uitverkocht)
Man of the match: keeper Espinoza
Scoreverloop:
1-0 Witsel
1-1 Jagielka
2-1 Jovanovic

Voor de tweede keer binnen zeven dagen stond er een topper op het programma in Luik: Les Rouches tegen The Toffees. Semi-voetbalgoden als Steven Pienaar (ex-Ajax), Phil Neville, Artete, Louis Saha (ex-Manchester United) en Yakubu maakten hun opwachting in Sclessin. Inzet: ticket groepsfase UEFA-cup. Tijdens de heenmatch wist Standard een prima gelijkspel uit het vuur te slepen (2-2). Dit betekende dat ‘de rooien’ genoeg hadden aan een 0-0 of 1-1 gelijkspel om door te gaan naar de volgende ronde Europees voetbal. De Britten, gewend als ze als tweede club uit Liverpool zijn te verliezen, waren desondanks massaal het Kanaal overgestoken om hun Everton te steunen. Het uitvak zat met ruim 2.180 supporters bommetjevol. Ben al vaker bij thuiswedstrijden van Standard geweest, maar ik heb nog nooit zo’n indrukwekkende politiemacht mogen aanschouwen als deze donderdagavond (wedstrijd begon om 19.40 uur i.v.m. live-uitzending in Groot-Brittannië). De Luikse politie liet hun gehele arsenaal over de straten van Seraing rollen: politie te paard, te auto en te motor, ME, arrestantenbusjes, helikopter en waterkanon. Het moet in ieder geval indruk hebben gemaakt op de Britten, want de sfeer was uitgelaten doch zeker niet vijandig. Voor deze match oversteeg de vraag naar tickets het aanbod van 30.000 met 10.000! Sinds Euro2000 had het stadion niet meer zo pakketvol gezeten. Dan de wedstrijd. Standard was gedurende 90 minuten heer en meester, zowel op het veld als op de tribunes. Daar waar ‘Douze ensemble’ de gehele wedstrijd de kelen schor zong, waren de Everton-fans muisstil. Slechts één moment ontplofte hun vak, en eerlijk is eerlijk, heb nog nooit een vak zo zien ontploffen. De Britten werden gek bij de gelijkmaker en kwamen redelijk los, een beetje het ‘you only sing when you’re winning’-syndroom. Uitblinkers op de grasmat waren in mijn optiek aanvoerder Steven Defour en keeper Espinoza. Vooral de reus uit Ecuador, steevast gekleed in fluorescerend oranje hansopje, straalde non-verbaal onoverwinnelijkheid uit. Al was de 1-1 een slippertje van zijn kant waarbij hij de bal op klungelige wijze losliet, hij was de stuwende kracht van Standard deze avond. De 1-0 viel al redelijk vroeg in de wedstrijd. In de 23ste minuut scoorde Standard blijkbaar een prachtige goal. Blijkbaar, want ondergetekende was het overtollige Jup-residu aan het lozen en vreesde even dat de pispot van de muur trilde. De gehele eerste helft hadden ‘de rooien’ ‘de blauwen’ in hun vestzak, geen vuiltje aan de lucht. De tweede helft werd ingeluid met een klaterende regenbui en was er verantwoordelijk voor dat Everton zich plotseling thuis voelde bij dit typisch Engels weertje. Na de 1-1 waren The Toffees echter totaal niet bij machte door te drukken en zorgde Milan Jovanovic (wéér hij, PSV zal nu toch zeker geld vrijmaken voor een transfer tijdens de winterstop) via een strafschop voor de 2-1 overwinning. Nu hopen dat Standard tijdens de loting aanstaande dinsdag een Nederlandse opponent treft. Standard-Ajax of Standard-Feijenoord moet deze onvergetelijke wedstrijd kunnen doen overtreffen. Allez les Rouches!

Geen opmerkingen: