Getroffen door de emotie die het boek ‘Kracht, het nieuwe leven van een optimist’ bij me opriep, besloot ik contact te zoeken met Marc en waar beter te starten dan een bericht achter te laten op zijn weblog (vreemde vogels die bloggers ;-). Eens kijken of hij bereid zou zijn enkele vragen te beantwoorden. En dat was hij! Hieronder vind je Laboratoire insanité-stilo 10 hoofdbrekende vragen en 10 geestverruimende antwoorden.
Q: Ik heb in je boek weinig gelezen over je joodse achtergrond. Heeft (religieus) geloof geen rol gespeeld in je herstelproces?
A: Ik ben opgevoed volgens de joodse traditie en hou me ook aan bepaalde voorschriften zoals geen varkensvlees en schaaldieren eten. Ik zou mezelf echter niet gelovig noemen. Ik denk niet dat er een soort van rechtstreeks contact bestaat tussen mij en God. Kracht haal ik niet uit religie, maar uit mezelf.
Q: Opvallend vond ik de ruime aandacht die je besteedt aan je relatie met Vincent. Je noemt het zelf een haat-liefdeverhouding. Kun je nu, achteraf gezien, zeggen dat de resultaten die je hebt geboekt zonder hem niet mogelijk waren geweest?A: Tja, dat zijn van die ‘wat als vragen’. Feit is dat ik ervoor gekozen heb me door Vincent te laten begeleiden en daarin heeft hij een puike prestatie geleverd. Hij is voor mij een enorme steun geweest. Ik weet niet of dit komt door de kinesiologie of door hem als persoon. Hij was voor mij enorm inspirerend en wist precies aan te geven welke stappen in welke volgorde te nemen.
Q: Is hij nog steeds je behandelaar?
A: Nee, al ongeveer een jaar niet meer. Ik kan me nu prima redden zonder zijn begeleiding.
Q: Zou je anderen adviseren hun heil te zoeken in de alternatieve geneeskunde?
A: Dat is voor iedere persoon en iedere situatie weer anders. Ik stond in het begin sceptisch tegenover de alternatieve geneeskunde en ik zou nog steeds niet kunnen aangeven of mijn progressie nu geboekt is dankzij de reguliere of alternatieve geneeskunde. Ik geloof niet in wonderen. Als je zelf de behoefte hebt nieuwe bronnen van geneeskunde aan te boren dan kun je een alternatief zoeken.
Q: Heb je nog op andere ‘alternatieve’ manieren hulp/advies gezocht?
A: Nee, zoals het in mijn boek staat zo is het gegaan. Een ontmoeting die het boek niet heeft gehaald, maar waar ik wel heel veel motivatie uit heb gehaald was het bezoek van oud-profwielrenner Gert-Jan Theunissen die na een fietsongeluk ook een dwarslaesie had opgelopen en dankzij keihard trainen nu weer bijna 100% mobiel is. Hierdoor ben ik ook zoveel aandacht aan de fietsoefeningen gaan besteden. Er bestaat een duidelijk verband tussen inzet en resultaat.
Q: Ik heb er volgens mij niets over gelezen, maar je moet jezelf onherroepelijk de ‘existentiële vragen’ gesteld hebben. Heb je enig inzicht in het feit ‘waarom jij’?
A: Waarom ik? Veel mensen hebben geluk, sommigen hebben pech. Ik had pech wat betreft de tumor in mijn rug. Nu was dat niet eens zo’n enorm probleem geweest ware het niet dat het ziekenhuis nalatig is geweest waardoor de situatie drastisch is verslechterd. De mens heeft geen garantie op een gezond lichaam waar je probleemloos 100 jaar oud mee wordt. Statistisch gezien krijgt een x-aantal mensen een tumor in de rug en bij een x-aantal gevallen wordt er in het ziekenhuis fouten gemaakt. Dus nee, ik heb niet geworsteld met het vraagstuk ‘waarom ik?’.
Q: Voel je rancune jegens het ziekenhuis?
A: Nee, geen rancune. Ik ben wel verdrietig en teleurgesteld over hoe het allemaal is verlopen. Kijk, waar gewerkt wordt vallen spaanders, ook medisch werk blijft mensenwerk. Waar ik wel ‘pissed’ over ben is het feit dat de medici nooit hun verantwoordelijkheid hebben genomen of hun excuses hebben aangeboden. Dat is in mijn ogen toch het minste wat je kunt doen.
Q: Hoe ziet je leven er nu uit? Wat zijn je hobby’s en waarmee breng je brood op de plank?
A: Qua hobby steek ik momenteel veel tijd in het rolstoelbasketbal wat de plek van voetbal heeft ingenomen. Brood op de plank brengen mijn werkzaamheden als presentator bij omroep LLiNK en commentaar voor RTL Poker. Tevens ben ik betrokken bij de nieuwe website Voetbal21 (www.voetbal21.nl).
Q: Is er, naar jouw mening, voldoende aandacht voor mindervaliden in Nederland? Waar stuit je nog op obstakels die jouw inziens niet nodig zijn?
A: Nederland gaat slecht met zijn mindervalide inwoners om! Rolstoeltoegankelijkheid is vaak ver te zoeken. Probeer maar eens een gemiddelde winkel in te komen. Opvallend vind ik het dat er in de media en dan met name op televisie zo weinig mindervaliden te zien zijn. Ja, Lieke van Lexmond heeft een tijdje in GTST in een rolstoel gezeten, maar dan heb je het ook ver gehad. Wanneer er meer mindervaliden in beeld komen verdwijnt het taboe vanzelf, daar zet ik me tijdens mijn programma bij LLiNK voor in.
Q: Je hebt inmiddels flink gereisd. Zijn er andere landen waar de voorzieningen voor mindervaliden beter geregeld zijn?
A: Jazeker, als twee positieve uitzonderingen op de helaas negatieve regel moet ik de V.S. en Duitsland noemen. Daar wordt met veel respect omgegaan met de mindervalide medeburger en zijn de voorzieningen praktisch optimaal. Hier zou Nederland een wijze les uit kunnen trekken. Er is nog veel werk te verzetten om Nederland rolstoelvriendelijk te maken.
Duidelijke en heldere antwoorden. Opvallend vond ik de nuchterheid waarmee Marc zijn antwoorden formuleerde. Hier geen rancune over zijn lot, maar gewoon doorgaan met het leven en de mogelijkheden benutten. Wielen of benen, who cares? Vanachter mijn schrijfmachine wens ik Marc veel kracht toe bij zijn strijd voor een Nederland waar mindervaliden volwaardige burgers zijn en het taboe rond gehandicapten nu eindelijk eens voor goed en altijd doorbroken wordt!